wyprawić komuś bal

См. также в других словарях:

• bal — I m I, D. u; lm M. e, D. ów «wielka zabawa taneczna» Bal karnawałowy. Królowa balu. Wyprawić, wydać bal. Iść na bal. ∆ Bal kostiumowy, maskowy «bal, na którym uczestnicy są w przebraniu, w maskach na twarzy» ◊ Bal; ładny bal! «o jakiejś… …   Słownik języka polskiego

• bal — 1. pot. A to bal! Ładny bal! «o jakiejś nieprzyjemnej, zaskakującej sytuacji; a to heca, a to historia!»: Nie było nam wesoło. „Ładny bal – każdy pewno sobie myślał. – Przyszliśmy się bawić, a tu możemy tak oberwać, że się nie pozbieramy”. S.… …   Słownik frazeologiczny

• wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …   Słownik frazeologiczny

• wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …   Słownik frazeologiczny